Cennette Satılan Köşk

Cennetten Köşk

Tarih boyunca büyük devlet adamlarının etrafında hep bir akıl sahibi, bazen de gönül sahibi bir nasihatçi bulunurdu. Onlar, halkın söylemekten çekindiği hakikatleri cesurca dile getirir; yöneticileri uyarır, hatalardan korurlardı. Kimi zaman veli, kimi zaman deli sanılan bu meczup görünümlü bilge kişilerden biri de Behlül-i Dânâ Hazretleri idi.

Bir gün, görenlerin aktardığına göre Behlül Dânâ Hazretleri kumlarla, çakıllarla, taşlarla oynuyordu. Harun Reşid onu bu hâlde görünce yaklaşarak sordu:

— Ne yapıyorsun Behlül?

Behlül gayet ciddi bir tavırla cevap verdi:

— Cennette köşkler yapıyor ve onları satıyorum.

Halife, hafif alaycı bir tebessümle:

— Cennetten köşk mü satıyorsun yani? dedi.

Behlül aynı ciddiyetle başını salladı:

— Evet.

— Kaça satıyorsun bu köşkleri?

— Bir altına, dedi Behlül.

Halife, bu sözlere güldü. İçinden “Bu Behlül yine bir garip hallerde” diyerek oradan uzaklaştı.

Ertesi gün Halife’nin hanımı Behlül’ü aynı hâlde görünce merakla yaklaştı:

— Behlül Efendi, neyle meşgulsün böyle?

Behlül, yine aynı cevabı verdi:

— Cennette köşk yapıyor ve satıyorum.

— Kaça peki?

— Bir altına.

Kadıncağız hiç tereddüt etmeden çıkardı bir altın verdi ve Behlül’den “köşkü” satın aldı.

O gece Halife Harun Reşid rüyasında öyle bir bahçe, öyle bir köşk gördü ki... Güzelliği tarif edilemezdi. İçini hayranlıkla gezerken merakla sordu:

— Bu köşk kimin?

Bir ses cevap verdi:

— Hanımınızın.

Sabah olur olmaz Halife büyük bir heyecanla Behlül’ü arattı. Onu yine aynı yerde, kumlarla taşlarla oynarken buldu. Hemen yaklaşıp sordu:

— Behlül, yine köşk mü yapıyorsun?

— Evet, cennette köşk yapıyorum.

— Peki, kaça satıyorsun?

Behlül bu kez başını kaldırıp şöyle dedi:

— Bin altın.

Halife şaşırdı:

— Ama dün bir altına satıyordun, ne oldu da bugün bin altın oldu?

Behlül’in sözleri, sadece Halife’ye değil, tüm çağlara hitap edecek kadar derindi:

— Ey Harun Reşid, hanımın dün bir şey görmeden, sadece iman ederek bir altın verdi. Sen ise gördükten sonra almak istiyorsun. İşte o yüzden sana bin altın bile az!

İnanmak... Görmeden inanmak.
İşte Allah katında en kıymetli olan budur. Kur’an-ı Kerim'de “Onlar gayba inanırlar...” buyrulması da bundandır.

Vesselâm.